SKRUBERY PRZECIWPRĄDOWE – efektywne rozwiązanie na małej przestrzeni
Skrubery (płuczki) przeciwprądowe są efektywnym pod względem kosztów rozwiązaniem w przypadku problemów z pojedynczymi wysoce szkodliwymi dla zdrowia oraz środowiska substancjami, takimi jak między innymi kwas solny, fluorowodór, kwas mrówkowy, tlenki azotu, formaldehyd, aceton, kwas siarkowy, chlor i rozpuszczalniki organiczne, których zawartość w gazach uchodzących do atmosfery musi zostać silnie zredukowany. Aby pozostać w zgodzie z regulacjami prawnymi w zakresie limitów emisji, wymagana jest efektywność redukcji zanieczyszczeń na poziomie 95-99%.
Skrubery przeciwprądowe
Aby mieć pewność, iż limity emisji nie zostaną przekroczone, stosujemy zaaprobowany i sprawdzony materiał wypełniający skruber. W porównaniu do typowych kolumn filtracyjnych zapewnia on wyższą efektywność poziomu usuwania zanieczyszczeń na tej samej wysokości, co wynika z zalet technicznych złoża upakowanego, takich jak wydłużony czas kontaktu gaz/ciecz, jednorodny rozkład zanieczyszczeń rozpuszczonych w fazie ciekłej oraz równomierne rozprowadzenie powietrza.
Transfer zanieczyszczeń z fazy gazowej do fazy ciekłej ulega zwiększeniu wraz z liczbą jednostek złoża, co przekłada się na bardzo wysoką sprawność usuwania zanieczyszczeń. Dodatkowo unika się w ten sposób możliwości wydostawania się nieoczyszczonego powietrza.
Zaletą naszych płuczek jest to, iż koszty operacyjne są zdecydowanie niższe w porównaniu do konwencjonalnych rozwiązań. W skruberach tradycyjnych uzyskuje się podobną skuteczność redukcji zanieczyszczeń przez zwiększenie ciśnienia w dyszach natryskowych, co znacznie podnosi koszty energii. Niższe ciśnienie w dyszach minimalizuje koszty obsługi, a dysze są mniej narażone na blokowanie przez zanieczyszczenia.
Rozmiary płuczki zależą przede wszystkim od szybkości, z jaką przeprowadza ona proces transferu zanieczyszczeń z fazy gazowej do fazy ciekłej. Prędkość tego procesu znacznie wzrasta, jeśli zanieczyszczenia są łatwo rozpuszczalne, mają niską koncentrację w cieczy zraszającej i występuje duża powierzchnia kontaktu faz.
Wszystkie trzy parametry mogą mieć wpływ na proces: rozpuszczalność zależy od użytego rozpuszczalnika i może ulec zwiększeniu poprzez modulację poziomu pH roztworu cieczy zraszającej. Istnieją różne możliwości redukcji koncentracji zanieczyszczeń w roztworze cieczy zraszającej, takie jak zdrenowanie części płynu i uzupełnienie nowym, dozowanie utleniaczy na przykład utlenianie siarczku do siarczanu, reakcja soli, czy ciągła regeneracja roztworu cieczy zraszającej na przykład poprzez wykorzystanie mikroorganizmów.
Powierzchnia transferu może zostać zwiększona poprzez dobór mniejszego rozmiaru materiału wypełnienia (rozetki), celem zwiększenia wysokości złoża. Czy ciesz zraszająca powinna zawierać związki poprawiające przyleganie do elementów złoża czy zraszanie powinno być zależne od zasolenia, zwiększenie wysokości złoża jest preferowane celem uniknięcia blokowania.
Regeneracja cieczy zraszającej odbywa się poprzez dawkowanie chemikaliów przy wykorzystaniu stacji dozowania. Jej zadaniem jest utlenianie zanieczyszczeń, bądź też wpływanie na ich rozpuszczalność poprzez zmiany poziomu pH. Stacje dozowania są niezawodne i wymagają niewiele uwagi.
Korzystanie ze stacji dozowania pozwala na uniezależnienie się od zmiennych ilości gazów dolotowych, gdyż własności roztworu cieczy zraszającej są stale kontrolowane i utrzymywane przez dozowanie chemikaliów.
Skruber (płuczka) przeciwprądowy ma za zadanie separację zanieczyszczeń z powietrza i przeprowadzenie ich z fazy gazowej do fazy ciekłej. Strumień zanieczyszczonego powietrza przepływa do góry przez filtracyjne złoże upakowane, zaś od góry rozdeszczany jest przy użyciu dysz zraszających strumień cieczy – tak więc gazy przepływają w przeciwprądzie do zraszającej je cieczy. Zadaniem upakowanego złoża filtracyjnego jest zwiększenie powierzchni kontaktu ciecz-gaz, a tym samym zwiększenie transferu zanieczyszczeń z fazy gazowej do ciekłej. Proces ten umożliwia zwiększenie powierzchni czynnej, będącej w stanie pomieścić duże ilości cieczy zraszającej. Na powierzchni złoża dochodzi do ciągłego procesu rozdeszczania i odbudowy warstwy cieczy. Dzięki temu intensywnemu procesowi kontaktu fazy gazowej z fazą ciekłą możliwa jest separacja zanieczyszczeń, ich akumulacja w warstwie cieczy, a następnie eliminacja.
System przeciwprądowej cyrkulacji gazu i cieczy prowadzi do zwiększenia wydajności procesu transmisji zanieczyszczeń.